Å vandre gjennom livet betyr ikkje å berre møte éin du trur du skal gifte deg med, men opp til to-tre kanskje fire stykker (neppe). Men etter kvart som ein blir "voksen". Eller vertfall har komt opp i ein viss alder. For eg kan vel ikkje påstå eg er spesiellt voksen. Då ville eg vel ikkje gjort alle dei dumme tinga som eg ofte gjer. Gong på gong. Eg kjenne eg blir forbanna på meg sjølv, fordi eg rett og slett er totalt håplaus til tider.
Ok, i allefall fått den"rette" alderen på papira, så skjønna ein at livet ikkje er laga slik at ein skal møte den "rette" med det samme. Vel, no skal eg ikkje fornærme nokon her. Kanskje der faktisk finnast nokon som har funne den rette på fyrste forsøk. Uansett, så forstår eg no at å tru at den rette skal vere den fyrste som dukkar opp er passe naivt. Det blir nesten som å tru at Stratos er yndlings sjokoladen din, heilt til du finn ut at du berre ELSKA Troika over alt på jord!
Og det er nettopp det eg har funne ut, smart som eg er(!!) Uansett om "Troikaen" min har litt feil både her og der, så vise det seg at under den mørke litt harde crispy overflata, så skjule det seg eit innhald som er berre heilt fantastisk! Og då meina eg unik. For det vise seg, at Jeanette som sikkert er noko så kjedelig som ein melkesjokolade har MINST 3 gonga så mange feil som Troikaen. Eg streba stadig etter å bli ein betre sjokolade.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar