Onsdag og torsdag.

-Blir i den veka her fredag og laurdag.
Ser fram til besøk, vin, god mat og leik:) Får håpe på at veirgudane forsette vertfall to dagar til med det strålande veiret som har vore dei siste vekene.
Og at vi forsatt kan få ete opp nokre solstrålar til før vinteren kjem med mørke, sludd og kulde.

-Ja til kaffi, pledd og ein armkrok i sofaen på Lille!

Jeanette bretta opp armane
( Hm, kven i alle daga 'bretta' opp armane? Og går det an å 'brette' opp armane?)


Meg, Jeanette tek ansvar for eiga helse. Har eit lite problem med at eg til tider likar å tygge meg i tannkjøtet når eg et mat, tygg tyggis eller søv. Tygde av eit godt stykke her ei natt. Var vertfall ikkje spesiellt svolta når eg skulle ete frukost morgonen etter.

Dette har då resultert i eit sår på innsida av munnen. Altså i tannkjøtet. Ikkje spesiellt godt, og det verke litt kan ein seie. Spesiellt når eg et eller pustar. Noko eg gjer stort sett heile tida.
Prøvar å pusse tennene godt og skylle munnen med fluor etter kvar gong eg har ete.
I dag er det tredje dagen det er sårt. Og såret får vel aldri heilt kvile sida tanna gneg litt i det kvar gong eg opnar kjeften, og sjølvsagt sidan eg faktisk må ete (Og stort sett heile tida må prate......)

Fekk ein lys idé i stad. Knuste ein tablett med paracet og blanda det saman med antibaketriell gél. Dyppa så ein q-tip i stoffet og tok eit par runder på såret. Har no sete med bomullspinnen i munnen ei god stund (Kjennest ut som eg har vore på fylla, etter smaken å bedømme). Og vips! Kvitt smerta- og håper at såret vil gro raskare.


Kva skal ein med legar når ein kan fikse det sjølv?

Sin eigen herre.

Det å bli vaksen innebære å ta ansvar over eige liv. Ein sannheit med moderasjonar. Eg kjenner ein trang til å rive meg vekk ifrå den vanlege A4-kvardagen. For sjølv om mennesket har ansvaret for eige liv, så har dei daglege pliktene eit visst 'eigarskap' i livet til kvar enkelt. Då tenket eg på jobb, møter, økonomi, osv. Plikter som ikkje gjer deg så fri i kvardagen lenger.

Aller helst ville eg ha vore fri får alle slike 'plikter'. Være min eigen sjef, ha mi eiga bedrift, tjene gode pengar og reise vekk til eksotiske strøk når eg måtte ønske det. Sjølvsagt er dét mogleg å oppnå med mykje arbeid. Men det er alltid noko som sikk kjeppar i hjulet på alle planane. Alle idéane som surrar opp i hovudet til alle døgnet sine tider. Økonomien setter stopper for alle planane eg kunne tenke meg å gjennomføre. Hadde eg berre vore fødd med gullhår i ræva, eller vunne i lotto skulle eg ha sett dei fleste av planane mine ut i livet.

Eg synst berre tanken på at eg ikkje får gjort akkurat som eg vil er svært frustrerande. Tanken på at eg akkurat no ikkje lever det livet eg ikkje er heilt komfortabel med. Men som sagt, det er vel ein del av å skulle bli vaksen. Eller å vere sin eigen 'lykkesmed' som ein kallar det. Men som ein klok mann så ofte sei til meg; alt er mogeleg berre ein jobbar for det. Kanskje ikkje den lettaste retninga eg har valgt. Men i mellomtida får eg berre måle bileter, klekke ut smarte idéra og ta masse bilder. Så kanskje fell det noko ned i hovudet mitt ein dag?

Problem med musa.

Ja, eg veit. Det høyrest særs perverst ut! Men hadde faktisk ei ulykke med musa mi her hin dagen- altså 'musepaden' på dataen. Hadde ein koselig fredagskveld for meg sjølv, åt litt sjokolade og tok meg ei øl berre for å toppe luksusen heilt.

Satt å chatta med ei venninne då eg skulle ta ein liten slurk av øla. Idét eg skulle svelge ned den munnfulle supen så svelgte eg altså i feil hol. Øl spruta utover alt, eg hosta og harka, og både dataen, badekåpa eg satt i og pledde eg hadde rundt meg stinka av fyll. Eg kunne jo ikkje anna enn å le av meg sjølv, så då gjekk det no sjølvsagt ekstra gale. For å seie det sånn so var det øl over ALT!

Til min store fortvilelse so slutta 'musepaden' å virke. Eg vart nesten litt hysterisk der eg febrislsk sprang inn på badet for å hente hårfønaren. Ja- eg føna dataen min som ei slags livredning. Dataen sin svar på munn til munn metode. Men forsatt ville den ikkje virke.
Då ringde eg systra mi, som gjerne har litt peiling på data. Eg ropte ut at eg hadde problem med musa mi! Og forståelig nok hørte eg ei kremting i den andre enden "Det trur eg nok du må ordne opp i sjølv" sa hon. Men eg fekk oppklart saka og ho kom med nokre triks her og der. Men forsatt ville ikkje musa virke. Til sjuande og sist tipsa ho meg berre å slå av dataen og la den tørke over natta. Ho ønskte meg lykke til med musa og la på.

Og som dokke sikkert skjønna. Musa har tørka inn og er god som ny. Kjem forsatt ein liten odør av fyll og fanteri når eg trykke verkelig fort på tastane- men det får eg berre leve med. Så lenge musa er i god behald!

Bole og meg.

No, når kvikksølvet er på veg nedover trekker eg, som fuglane, ikkje til sørlegare strøk- (Skulle gjerne!) men inn for å trene for fyrste gong på lenge. Og eg svergar til 'Vektartorget'. Berre fordi det gjev meg nostalgiske assosiajonar og fordi eg alltid har trent der, og kan til og med sjå att noko av dei gamle 'travarane' forsatt trenar der.

Men vektertorget har ei 'liktå'. Mannfolk med strørre overkroppar enn fém dobble Jeanette. Går gjerne i singlet, sjølv om det i bunn og grunn ikkje er lov. Og lagar rare lydar som ikkje høyrer heime i det offentlege. Bruka ikkje alltid å vere like gale, men i dag var det ekstremt!
So går lille Jeanette der då, tek seg like godt til rette som ho er stor i kjeften. Eg tek meg i å le litt for meg sjølv medan eg har pause inn i mellom øktene. Ei underhaldning som utan tvil kan måle seg med den beste komedien på tv i beste sendetid.

Uansett, håpe dei kjem til å trene der så lenge eg er der. Gjer styrketreninga til ein leik!

Det er så underligt...

'Jeg ser, jeg ser.......'
'Jeg er visst kommet på feil klode!'
'Her er så underligt'

Eg og Sigbjørn har noko til felles.

Søndag.


Typisk søndag. Trøtt og sleten etter ein kjekk tur på byn i går. Lika eigentleg ikkje gå ut på laurdaga, sidan dei plassane eg lika å gå er smekkfullt. Men etter å ha vore på forspel på Minde, var stemninga høg og alle var klare for å gå ut på byn.

I dag har eg berre sløva. Sov lenge, åt lunch på kafé, tok litt sol, rydda og vaska i leiligheta. Og no er eg klar for å slappe av resten av søndagskvelden med sushi og ein kjekk dvd.

Ha ein fin søndag!

Jabba.

Ei deilig sviske av ein hund. Full av rynke og gode hudfoldar som ein kan kose flat. Som om ein aldri får nok av kosinga, og berre må ha meir meir og meir. Snorkar, gryntar og lagar mange rare lydar som berre eigentleg kan komme frå ein gris- men dei kjem frå Jabba.

Har hatt ein kjempe koselig og deilig laurdag. Møtte mitt kjære søskenbarn til frukost på Kaffelade. Leika deretter rundt i sentrum med Jabba og fine snilde Mona. Måtte gå i 'barnetempo'- sidan vi eigentleg hadde med oss berre barnet. Jabba er 5 mnd gammal. Folk stoppa opp for kvar meter vi bevega oss, alle ville ha ein bit av den deilige klompen. Kaka toppa seg då jabba vart tissa i fjeset av ein anna stor og stygg hund. Det vart heldigvis for gløymt. Mykje inntrykk å ta inn for ein sånn liten krabat.

Åt pizza og kosa oss på kontoret. Leika i parken ved slottet. Tok bilder, rulla oss i graset, tryna i graset, underheldt turistar som mest sannsynleg trudde vi snakka islandsk og åt sjokkis. Akk, deilig med sol og hygge i Bergen:) Eg er forelska i Jabba, men selvfølgelig ikkje over deg min gode gamle Era.

Bonderomantikk.

I skrivande stund sit Jeanette godt forkjøla under eit teppe i sofaen med ein stor kopp te i handa. Eg håpar dei varme dråpane vil lindre den såre halsen og groande feberen som ventar straks rundt hjørnet. Eg visste og innsåg sjølv at eg ikkje skulle ha gått ut i dag, men dagen har vore nydelig! Sjølv om det har vore iskaldt ute, so har sola vore meir framme for å underhalde oss- enn bak sitt sceneteppe; skyene. Og forestillinga var blendande vakker!

Sit å ser på 'Bonderomantikk' på tv. Kjenne eg både blir flau, glad og trist på deira vegne. Pinleg å sjå damer som famlande framførar sine heimemekka dikt til sin friar, glad over å sjå at romantikken blomstrar på ekte vis mellom bonde og deltakar, og trist når nokon har blitt forelska og blir stemt ut på hjerterått vis. Eg kunne aldri ha vore med på noko sånnt kjenner eg. Då hadde eg sikkert berre blitt stempla som rar, gal og overhysterisk. Alt på ein gong.
For tenk om eg verkeleg hadde blitt forelska i ein 'bonde' (vel, eg er jo ein bonde sjølv då...)? Og i tillegg blitt dumpa på tv?..... Ikkje nok med at ein skulle fått hjertesorg, men i tillegg hadde det blitt vist til nesten heile Noregs befolkning.

Flott tenker eg. Som om ein ikkje har nok med livet sitt 'bonderomantikk'. Og alle utstemmelsane som blir gjort i hytt og pine der. Diskuterte med ei venninne i dag. Har funne ut at eg ikkje er laga for å vere singel. Eg trivast best i tospann. Singellivet er svært oppskrytt. For det fyrste er det kjedelig å lage kjøttkake og søndagsmiddag berre til seg sjølv. For det andre er det ok å ha ein armkrok å krype inn i når vinden ular og regnet piskar mot ruta som værst. For det tredje er det greit å ha nokon å bli irritert på når oppvasken ikkje har blitt vaska opp av seg sjølv (Litt vanskelig å skulde på nokon andre når ein bur heilt aleine). Ellers er det kjekt å ha interne ting å le av som BERRE den andre personen skjønnar. Ok, la ikkje det berre regne i Bergen, la oss heller syng 'It's raining man'. Helst ein litt rar mann. Det hadde vore til stor hjelp.

Sol og sommar.

Veiret i Bergen er stabilt, stabilt dårleg. God er det- då slepp vi tenke på kva kle vi skal ha på oss når vi går ut vertfall. Ikkje minst slepp vi tenke på om vi skal rette ut håret eller ikkje, ta på oss vannfast mascara eller ikkje, støvla kontra småsko. Alt er lagt til rette for oss. Vi slepp å tenke sjølv rett og slett!

Eg drøyme om sol og sommar i desse dagar. Lyset som gjev oss energi til å komme oss gjennom vintaren. Eit lys som minner oss på om det er morgon, midt på dagen eller kveld. Tok meg i tenke at klokka var seint, sånn ca. ti på kvelden- når den eigentleg berre var halv åtte.
På den andre sida kan eg då bli positivt overraska over at døgnet forsatt har mange timar igjen. Flaks- då kan vi nyte veiret ekstra godt nokre timar til.....

......................................................................................................................

Leik.